Drut lutowniczy - wybór

Cyna ołowiowa ma niższy punkt topnienia (183°C) niż spoiwo bezołowiowe (217°C), toteż z pewnością łatwiej lutuje się spoiwem ołowiowym. Natomiast rodzaj użytego spoiwa zależy od tego, czy jesteś prawnie zobligowany do przestrzegania unijnej dyrektywy RoHS.

Jeśli jesteś producentem elektroniki (nawet w małych woluminach) i wprowadzasz na rynek jakikolwiek produkt elektroniczny, to jesteś zmuszony prawem do używania wyłącznie spoiw bezołowiowych i nie wolno Ci mieć w firmie cyny ołowiowej, o ile Twój produkt nie podlega konkretnym wykluczeniom lub nie został zakwalifikowany do tzw. szarej strefy produktów (np. produkcja pluszowych misiów z pozytywką jest wykluczona ze stosowania dyrektywy RoHS, ponieważ elektronika w misiu pełni tu jedynie rolę wspomagającą, zaś po jej uszkodzeniu pluszowy miś wciąż pozostaje pluszowym misiem i można się nim nadal bawić). W przypadku napraw elektroniki w serwisach, bądź też jakichkolwiek amatorskich czy hobbystycznych zastosowań, gdzie produkt nie jest wprowadzany na rynek lecz np. używany prywatnie w domu, dyrektywa RoHS nie ma zastosowania i można używać spoiw ołowiowych.

Broquetas i Stannol to firmy z długoletnią tradycją i ich spoiwa są bardzo dobrej jakości. Cynel istnieje na rynku od 1984 roku, niby to prawie 40 lat, ale niektóre ich spoiwa mają dość kopcące, agresywne topniki, więc trzeba sobie potestować konkretne modele spoiw. Stannol i Cynel na pewno mają w ofercie zarówno spoiwa bezołowiowe jak i ołowiowe (kupowałem ostatnio), ale co do Broquetas to teraz nie wiem, bo ich spoiw używałem ostatnio z 10 lat temu.