Tester podkładu - podświetlenie Led

Jozef18 wrote:Nie potrzebuje dużo elementów tylko 2 kondensatory.

A gdzie jest informacja, jakie to są kondensatory (wartość, napięcie pracy, rodzaj obudowy itd)?

Moje uwagi:
- brak rezystorów zabezpieczających na wyjściu stabilizatora (w przypadku zwarcia w stabilizatorze, na wejścia sterujące przetwornicą LED podane zostanie napięcie 18-20V, co spowoduje uszkodzenie przetwornicy, zaś w przypadku zwarcia wejść sterujących przetwornicy LED, przez stabilizator - oraz samą przetwornicę LED - popłynie przez chwilę znaczny prąd).
- brak regulacji jasności (zdarza się bowiem, że diody LED świecą nierównomiernie po zmniejszeniu jasności - sugeruję, w najprostszej wersji, dodanie na pinie regulacji jasności zwykłego potencjometru, w charakterze dzielnika napięcia).
- upraszczając powyższy układ, można z powodzeniem zrezygnować ze stabilizatora i kondensatorów, zastępując je rezystorem i diodą Zenera (rys. poniżej), dzięki czemu zwiększymy również próg maksymalnego napięcia pracy. Poniższy układ można także z powodzeniem wykorzystać do testowania działania większości laptopowych inwerterów do lamp CCFL.

Jozef18 wrote:Wartość podana napięcie pracy też

Przepraszam najmocniej, nie zauważyłem tego

Jozef18 wrote:ewentualnie nawet jak coś wystrzeli to i tak będę to naprawiał.

Co najmniej dziwne podejście... Mam przez to rozumieć, że koszty "ewentualnych wystrzałów" i tak pokryje klient?

Jozef18 wrote:Miało być prosto i szybko.

Zapomniał Kolega o najważniejszym: "bezpiecznie" - dla testowanych układów oraz samego użytkownika - to jest podstawa przy projektowaniu czegokolwiek.

Jozef18 wrote:Użycie stabilizatora w 100 % dostaniemy na wyjściu 3,3 V

A nieprawda - nawet tak precyzyjne ustrojstwo, jak LM1117, ma określony przez producenta dopuszczalny rozrzut parametrów.

Jozef18 wrote:w przypadku użycia schematu kolegi będzie tam 3,23

Ooo, a skąd Kolega wziął tak dokładną wartość? Wszak diody Zenera mają jeszcze większy rozrzut, niż LM1117 (co i tak, w praktyce, jest bez znaczenia dla testowanego układu).

Nie do pominięcia jest tutaj parametr Vin stabilizatora, wynoszący 20V (Absolute Maximum Ratings). W przypadku zasilania "testera" z zasilacza laptopowego (sądzę, że byłby to częsty przypadek), którego napięcie wyjściowe może przekroczyć 20V, istnieje ryzyko uszkodzenia stabilizatora - a wraz z nim testowanego układu. W proponowanym przeze mnie (przykładowym) rozwiązaniu, maksymalna wartość napięcia zasilania nie jest tak krytyczna - przy zastosowaniu standardowego, ćwierćwatowego R1, może ona wynieść nawet 30V przy wartości 4,7kΩ, zaś po zwiększeniu wartości R1 do 10kΩ - nawet do 50V.

Na koniec dodam, że moje uwagi nie mają na celu torpedowania koncepcji Kolegi, lecz służyć mają nakierowaniu na prostsze, tańsze, bardziej niezawodne i elastyczne rozwiązania, a także pochyleniu się nad zagadnieniem "BHP".